9 ay 10 gün bekleyip o mucizevi varlığı kucağımıza alana dek ‘amaaaan doğunca emer oh’ der geçeriz değil mi?
Kafalar süper rahat, ben de öyleydim. Hatta Benim sütüm hamileyken gelmişti, bende bir mutluluk sanki ineklerin kraliçesiyim! Miniğimi süte boğacak bayan inek gibi kucağıma bir aldım ki, o da ne bizimki ememiyor ve daha benden çıkalı 1 saat olmuş beni dövüyor.
Karnımda attığı tekmeler yetmedi, şimdi de aç bıraktım diye yumruklanıyorum.
Hastaneden çıkana dek bu böyle sürdü. Şırıngalarla mı beslemedim, biberonlara mı Allah’ım ne çileler !
Bir yandan da sütüm gelsin diye geleneksel kompostolar, tatlılar..
Yok arkadaş emmiyor. Ben ne bulduysam yediğimle kalıyorum. Kilolarımsa yan gelip yatıyor, ayrıca ışığı gören de geliyor.
Doğurunca ve emzirince kilo gider derler ya YALAN! Emzirirken kıtlıktan çıkmış gibi oluyorsunuz. Eşim hatta ‘beni de ye yeter hanım’ dese de ben her besini süt yapar diye yedim. Sonra bu yemelerin meyvesini toplamaya başladım ya da öyle sandım.
Bizim kız artık emiyor, herşey yolunda. Yine de herkesten gelen o 100 puanlık bonus soruyu engelleyemiyorsunuz
‘EMİYOR MU?’
Ağzımdan tam ‘SANANE’ çıkacakken ‘evet, emiyor’ deyiveriyorum gülümseyerek bir de !
Sonuçta iyiliğinizi düşünüyorlar değil mi neden tersleyesiniz ki? Derken bir kesim de ‘aman emdiğini söyleme nazar değmesin’ diyor.
Bu ne yaman çelişki anne oluyorum.
Tabi bir de ‘mama vermeciler’ var. Bebeği doymasın, ağlasın ama anne sütü alsın. Evet, ben de çok mücadele ettim anne sütü alsın diye ama yetemediğim noktada saçmalamadan verdim mamayı. Aylar ayları böyle kovalıyorken bizim kız bir anda mamayı da kesti.
Aldı beni bir panik, sütüm nasıl yetecek???
Ve dananın kuyruğu o zaman koptu. Meğer sütüm yetiyormuş, herşey kafada bitiyormuş.
Bir derin nefes, o minik güzel yüze bir bakış ve en önemlisi süt yetiyor düşüncesi…
Zaten gerisi çorap söküğü gibi geliyor sevgili anneler. Ama bu aşamaya gelmek çok zor. Bebeğine yetememe düşüncesi anneyi çok yıkıyor, bir de elalemle uğraşıyorsun.
Herkese, herşeye sabretmekle başlıyor iş ve bundan kaçış yok.
E biz kadınlar hangi zor işten kaçtık ki bundan kaçalım değil mi ?
