Sonuç İyi mi Kötü mü Bilmiyorum

Yazdıklarınızı okudum. Öncelikle şunu iyi bilin ki sizi ve çocuğunuzu yaratan Allah, sizi büyük bir imtihana tabi tutuyor. Sabırlı olmak zorundasınız. Halamın şu anda 19 yaşında olan oğlunu küçükken görseniz asla tanıyamazdınız. İsmi Görkem. Önümüzdeki günlerde ehliyet almak için sınava girecek. Geldiği noktayı önce söylemeyi tercih ettim. Görkem, küçükken o kadar saldırgan bir çocuktu ki düşünün ki gelen misafirlere saldırıyor nereyi tutturabilirse ısırıyordu, herkesin üstüne tükürüyor, insanların suratlarına tokat vuruyordu. Konuşmuyor, iletişim kurmuyor, kendi kendine defter karalıyor oyuncaklarıyla herkesin oynadığı gibi değil çok farklı şekillerde oynuyordu. Fırlatıyor, kırıyor, başka çocuklarla çok büyük uyumsuzluk gösteriyordu. Takıntıları saymakla bitmezdi. 6-7 yaşına geldiğinde eli de iyice ağırlaşmıştı ve gerçekten çevresine ciddi zararlar verebilecek durumdaydı. Hiç konuşamıyordu. Ve bu durum halamı ve eniştemi çok düşündürüyordu. Halam ve eniştem aslında mükemmel bir çifttir. Genelde ailedeki huzursuzluk çocuklara yansır fakat böyle de bir durum olmadığını rahatlıkla söyleyebilirim. İnanın bu ailenin çaresizlikten gitmedikleri şehir, hastane, doktor kalmadı. Böyle durumlarda insan ne yapacağını, nasıl davranacağını da bilemiyormuş. Aradan yıllar geçti ve şunu söyleyebilirim ki bu işin sırrı, bu çocukları hayata kazandırmanın yolu tamamen sabır ve sevgiden geçiyor. Eniştemin, Görkem’in düzelmesinde çok fazla bir etkisi olduğunu söyleyemem. O sadece halama sevgisiyle destek oldu. Fakat halam çok pozitif bir kadındır. Görkem’i büyütürken hiç bir şekilde umutsuzluğa kapılmadı. Bulunduğumuz bölgedeki okulları araştırdı yıllarca normalde tehlikeli olmasına rağmen hem normal okula hem de onun rahatsızlığı için özel bir okul vardı oraya götürdü getirdi. Orası bitti başka okula… oradan da başka bir okula… İnsanlardan uzak tutmak yerine hep onunla birlikte bir şeyler yapmak için onun insanlarla iletişim kurmasını sağlamak çaba gösterdi. Yıllarca bıkmadan usanmadan ilgilendi ve geldiği nokta: Görkem şu anda yüzde 90-95 iyileşme gösterdi. Normal konuşuyor. Normal bir şekilde iletişim kurabiliyor, çevresinde olan biten şeylerin çok küçük bir kısmını algılayamıyor (ya da biz öyle düşünüyoruz) olsa bile oturup sizinle saygı çerçevesinde muhabbet edebilecek halinizi hatırınızı sorabilecek arabanızın markasını kaç bastığını kaç paraya aldığınızı sorabilecek, para kazanabilecek, geçimini sağlayabilecek, para biriktirmesi gerektiğini düşünebilecek durumda. Benim halam bu saldırgan çocuğu sabrederek düzeltebildiyse, şimdiki haline getirebildiyse pekala siz de bunu başarabilirsiniz. Yapmanız gereken sabretmek. Eşinizle aranızı düzeltmek zorundasınız. Buna sizden çok çocuğunuzu ihtiyacı var. Ne olursa olsun bazı şeylere katlanmak zorundasınız bunu kendiniz için yapacak durumda olmasanız dahi çocuğunuz için yapın. İyi şeyler gibi kötü şeyler ve yaşantımızdaki güzel olaylar gibi zor durumlar da bize, bizi bu halimizle yaratan Allah’tan geliyor. Onun bilgisi bütün bilgilerin üstünde, merhameti bütün merhametlerin üstündedir. Sabredersek, “neden ben? ne gerek vardı şimdi buna?” deyip isyan etmezsek Allah bize mutlaka yardımcı olur. Ben buna canlı canlı şahitlik ettim. Sevgi… Her şey sevgiden geçer… Sizi destekleyecek kimse olmadığında bile bilin ki sizi yaratan Allah yanınızdadır. Size anneliği nasip eden ve evladınızı da bu şekilde yaratan, dünyaya koyan Allah, sizi ortada bırakacak değil ya. Elbet bir çaresini de verecek. Ama şartı var. Sabrederseniz, sıkıntıya katlanırsanız. İsyan etmezseniz.