Sevgili Anneler ,
Her yazdığım yazıda, yaşadıklarımı tekrar tekrar hatırlayıp yaşadığım için ağlıyorum.
Bu beni mahvediyor ki şu an karnımdaki bebeğimi de düşünmek zorunda olduğumdan çok zorlanıyorum.
Ama 1 anneye yol gösterirsem, 1 çocuğun hayatının değişmesine katkım olursa… diye düşündüğümden yazmaktan geri alamıyorum kendimi.
ALLAH HEPİNİZİN YARDIMCISI OLSUN !
Bu yazıda sizlere kısaca oğlumu kurtarırken bana neler – kimler yardım etti bunu söylemek istiyorum.
Konu Başlıkları
1- Doktorunuz çok çok çok önemli !
Doğru doktor sizi en kısa yoldan ve en kısa zamanda çözüme götürür. Ben şu ana kadar psikoloğumun ismini vermedim yanlış anlarsınız diye ama madem yardım etmek için çıktım yola… Yazmalıyım diye düşünüyorum, benim psikoloğum
“Metin Karakol” idi . İstanbul – Bağdat Caddesi / Feneryolu’nda Özel Çocuk Kliniğinin Psikoloğu.
Dilerim sizlerin de çocuklarına çözüm olur.
2- Kreş ÇOK ÖNEMLİ
Benim çocuğumu götürdüğüm kreşin müdürü sevgili Hatice hanım! Allah bin kere razı olsun ondan çok anlayışlı davrandı, çocuğumu hep sevdi, korudu, ilgilendi… Diğer çocuklar ile BİR AN ayırmadı gönlünde.
Öğretmenler…
Hepsi çok ilgilendi oğlumla, ne istediysem, ne gerekiyorsa ellerinden gelen her şeyi yaptılar oğlum için. Yargılamadılar, dışlamadılar asla, sadece yardım ettiler bize, hem de her zaman!
Ve en önemlisi bana… beni bu süreçte belki de ennn çok dinleyen Hatice hanım oldu.
Onun odası benim ağlama odam gibiydi.
Ne zaman beni kötü görse oğlumu okula bırakırken: “o sınıfa sen benim odama, seni bu halde yola gönderemem” derdi.
ALLAHIM HİÇBİR ZAMAN YORMASIN onu hep dua ederim hala dua ederim Hatice hocam için. Allah sizleri de hep iyi, doğru ve sizleri, çocuklarınızı anlayan insanlarla karşılaştırsın.
Lütfen kreş seçiminizi iyi yapın.
3- Para
Parayı düşünmemeniz gerekiyor!
Bu hastalıkla baş etmek için ne gerekiyorsa yapmalısınız. Bu bazen 5-10 liralık şeyler oluyor bazen 2-3 bin liralık şeyler.
Eşim sağolsun parayı hiçbir zaman konu etmedi, etmez.
İyidir, kötüdür, aramız çok kötüydü evet, hatta baş etmek dayanmak çok zor olduğu için oğluyla yeteri kadar ilgilenmiyordu ama asla para lafı etmedi bana. HANGİ DOKTOR dediysem NE YAPACAĞIM dediysem gittim, yaptım, aldım …vs
Ki biz zengin değiliz. Vallahi zengin değiliz. Orta halli kategorisine giriyoruz. Ama varımızı – yoğumuzu harcadık ve hala da harcamaya devam ediyoruz oğlumuz için.
4- Siz !
Güçlü olmalısınız
Sabırlı ( ama öyle böyle bir sabır değil bu müthiş bir sabır ) olmalısınız.
Çalışıyorsanız…. ! Ben çalışan bir annenin otistik bir çocukla yeteri kadar ilgileneceğine kesinlikle inanmıyorum. Siz bilirsiniz tabi ama ben şu an “iyi ki çalışmamışım” diyorum.
Çalışsaydım oğlumu kurtaramazdım (bu benim fikrim sizi bilemiyorum tabi ).
Vazgeçmemelisiniz !!!
Her gün “başka ne yapabilirim” diye düşünmelisiniz. Bitti, her şeyi yaptım demek yok. Yetmiyor çünkü ne yapsanız yetmiyor, gitmiyor başınızdan bir türlü (uzunca bir süre). Tam kurtuldu çocuğum dersiniz… Benim başıma geldi 2-3 defa. İnanın o ilk, eşim bana “bu çocuk otistik” dediği gün yaşadığım yıkımdan daha çok yıkıldım.
Ne ağladım, ne çok krizlere girdim kendi kendime …
Ağlayın, bol bol ağlayın (çocuğunuz yanınızda değilken tabi) akıtın içinizdeki zehiri yoksa hasta olursunuz.
Ben yastık bile değil ağzıma yorganı kapatarak ağlardım. Ağzım, burnum, gözyaşlarım birbirine girerdi…. offf
5-Araba
Size ait bir arabanız mutlaka olsun sevgili anneler.
Bunun önemini size ilerleyen yazılarda anlatacağım.
Araba kullanmayı bilmiyorsanız hemen öğrenin derim.
Bakmayın 5. madde olduğuna en az doktor kadar önemli sizin araba kullanmanız ve altınızda bir arabanızın olması. Çünkü ne zaman ne gerekiyorsa yapmanız için elinizin altında bir araba olması çok iyi olur.
Ben araba olmasa bu çocuğu kurtaramazdım ! ÇOK NET !!!
Benim eşim işe servisle gittiği için arabayı bana bırakırdı. Bizim arabamızda 8 yıllık vasat kategorisinde bir şeydi aldığımızda. Ama işimi gördü mü gördü. Araba sayesinde oğlumu doktora, psikoloğa, okula, parka ve neresi gerekiyorsa oraya götürdüm.
Bu 5 madde can damarınız sevgili anneler. Şu an aklıma başka bir şey gelmiyor. Gelirse eklerim.
Ama bu 5 madde olmadan “bana göre” kurtarmanız çok zor. Hepsi birbirinden önemli ve kıymetli. Benim yaşadıklarımı bekleyene kadar hemen bunlar ile ilgili eksikleriniz neler ise tamamlayın derim, ne yapmanız gerekiyorsa yapın vakit kaybetmeden. (otizmveannelik@gmail.com adresinden bana ulaşın, elimden gelen her türlü yardımı yapmaya çalışırım.)
Kurtaracağız bu çocukları hep beraber, üzülmeyin ….
Karamsarlığa kapılmayın, otistik bile olsa kurtarırız, çok fazla yol katedebilirsiniz merak etmeyin, yapanlar var !
Önce Allah!
Bakın benim oğlum 3-4 yıllık çabanın sonunda ilkokul 2.sınıf öğretmeni tarafından bile otizmli gibi değerlendirildi.
Yani “sana konuşmak kolay seninki otistik değilmiş ki” DEMEYİN
Öyle görünüyordu geçen seneye kadar.
Ben KASIM 2017 de !!! kurtardığımı anladım.
Geçmiyor diyorum ya, kahrolası hastalık geçmiyor, yapışınca bırakmıyor !
Hep bir farlılık olduğu belli oluyor, herkes başka bakıyordu çocuğuma.
O nedenle “senin tuzun kuru, otistik bile değilmiş demeyin”, öyle gibiydi.
Bunu ancak nörolog ve psikiyatr ayırt edebiliyor geri kalan herkes “özel çocuk” diyordu oğluma 🙁
Sevgiyle kalın …
